ریخته گری استیل

انواع روش‌های ریخته‌ گری استیل

از جمله روش‌های متداول ریخته‌گری با آلیاژ استیل با کمک استنلس‌استیل انجام می‌شود. پایه اصلی در انواع ریخته‌گری‌های اصلی بر اساس این آلیاژ بوده که با اضافه‌کردن عناصر مختلف با درصدهای مشخص هر قطعه را مناسب استفاده در شرایط و محیط‌های خاصی می‌نماید:

ریخته‌گری استیل آستنیتی

انجام فرایندی ریخته‌گری در کارگاه‌های ریخته‌گری توسط ابزار و تجهیزات خاصی صورت می‌گیرد. ریخته‌گری استیل در این روش با ترکیب کروم، مولیبدن و نیکل همراه است. این آلیاژ به دلیل قابلیت انعطاف‌پذیری عالی کاربردهای مختلف دارد. مقاومت در برابر خوردگی عالی، غیرمغناطیسی بودن هنگام بازپخت شدن، سخت‌شدن سریع در اثر کار سرد، نداشتن قابلیت سفت‌شدن با عملیات حرارتی، قابلیت شکل‌پذیری و جوش‌پذیری خوب جزو ویژگی‌های ریخته‌گری به روش استیل استینتی است.

ریخته‌گری استیل فریتی

از دیگر روش‌های ریخته‌گری بر پایه استنلس‌استیل مربوط به استیل فریتی است. کروم بین ۵، ۱۰ الی ۳۰ درصد، غلظت کم کربن کمتر از یک درصد از دیگر آلیاژ‌های اضافه شده به مواد مذاب در این روش از ریخته‌گری استیل است. خاصیت مغناطیسی، مقاومت در برابر اکسیداسیون دما و ترک‌خوردگی در برابر تنش از ویژگی‌های قطعات تولیدی به این روش است.

ریخته‌گری استیل مارتنریتی

تولید قطعات فولادی و زنگ‌نزن به این روش بسیار مشابه فریتی است. تنها تفاوتی که در این دو روش وجود دارد، درصد کربن آن است که در این روش تا۲/۱ در صد اعمال شده است. مقاومت بالای قطعات تولیدی به این روش باعث کاربرد گسترده آن در ابزار پزشکی و جراحی شده است.

مقاومت متوسط در برابر خوردگی، عملیات حرارت‌پذیر، خاصیت مغناطیسی، نداشتن قابلیت شکل‌گیری سرد و قابلیت جوشکاری ضعیف از جمله مشخصه‌ها و ویژگی‌های قطعات ریخته‌گری به این روش است.

ریخته‌گری استیل داپلکس

ریخته‌گری استیل در این روش از فولاد زنگ‌نزن داپلکس با افزودن ۱۹ تا ۲۸ درصد کروم، ۵ درصد مولیبدن و ۵۰ درصد آهن به پایه اصلی استنلس‌استیل صورت می‌گیرد. مقاومت به خوردگی، عملیات حرارتی، ماشین‌کاری استیل داپلکس، مقاومت در برابر حرارت و جوشکاری فولاد داپلکس از جمله ویژگی‌های قطعات تولید شده به این روش از ریخته‌گری است.